Ιστορία

Το Φούρεσι είναι συνοικία της Ανατολικής Αττικής, στο βόρειο τμήμα της πόλης των Γλυκώv Νερων. Η ονομασία της περιοχής προέρχεται από το Λόφο Φούρεσι μπροστά στον οποίο έχει οικοδομηθεί, όνομα πιθανότατα αρβανίτικης προέλευσης. Στο λόφο αποκαλύφθηκε πρόσφατα προϊστορικό νεκροταφείο και μυκηναϊκά ειδώλια που ανάγονται στο 1.400 π.Χ. Επιπλέον, τα ερείπια παλαιοχριστιανικού ναού μαρτυρούν την πρώιμη οργάνωση χριστιανικής κοινότητας.

Ο οικισμός οριοθετείται από τις Λεωφόρους Μαραθώνος-Σπάτων-Ξάνθης-Λαυρίου, ενώ καθίσταται προσβάσιμος από την Αττική Οδό και την Περιφερειακή Υμηττού. Επίσης, συνδέεται μέσω λεωφορειογραμμών του ΟΑΣΑ με το διπλό κομβικό Σταθμό της Δουκίσσης Πλακεντίας στα βορειοδυτικά και το Σταθμό της Κάντζας στα νοτιοανατολικά.

Τα Γλυκά Νερά (παλαιότερα Λυκάνουρα) στην αρχαιότητα αποτελούσαν έκταση του αρχαίου Αθηναϊκού Δήμου Παλλήνης της Αντιοχίδος φυλής, που απλωνόταν στις βορειοανατολικές πλαγιές του Υμηττού. Σήμερα συνιστούν σύγχρονο και αναπτυσσόμενο βόρειο προάστιο της Αθήνας, μέρος του πολεοδομικού συγκροτήματος της Αθήνας στα Μεσόγεια Αττικής και ταυτόχρονα πέρασμα προς το Λεκανοπέδιο των Αθηνών.

Η ονομασία Γλυκά Νερά προέρχεται από το ιδιαίτερα γλυκό νερό που είχε βρεθεί σε πηγάδι στο κτήμα του Ανδρίκου Πηλιοκίτσου. Οι παλαιοί Παιανείς ονόμαζαν το πηγάδι Καλό Νερό – Γλυκό Νερό – Γλυκά Νερά – Γλυκάνερα – Λυκάνουρα.

Είναι μια περιοχή που σύμφωνα με ανασκαφές στο λόφο Φούρεσι ήταν κατοικημένη από την αρχαιότητα, ενώ πολλά είναι και τα ευρήματα που δικαιολογούν τον εποικισμό της και κατά τα χριστιανικά χρόνια. Από τον 5ο αι. π.Χ. και μέχρι την ρωμαϊκή κατάκτηση ευρήματα που έρχονται στο φως στην περιοχή μαρτυρούν διαρκή εποικισμό. Σε πρόσφατες ανασκαφές δε σε προϊστορικό νεκροταφείο που εντοπίζεται στο λόφο Φούρεσι, αποκαλύπτονται μυκηναϊκά ειδώλια που ανάγονται στο 1.400 π.Χ. Επιπλέον, τα ερείπια παλαιοχριστιανικού ναού μαρτυρούν την πρώιμη οργάνωση χριστιανικής κοινότητας.